به گزارش ندای وارنا؛ صباغی و گلزنی از پایههای اساسی و اصلی فعالیت رنگرزی بر روی هر نوع پارچهای است و بدون کمک اعضای صنف صباغی و گلزنی پارچه جان و روح پیدا نمیکند و صنعت نساجی به قهقرا خواهد رفت.
اکنون صنعت نساجی در مقایسه با گذشته جان گرفته و حتی رشته دانشگاهی در زمینه نساجی هم راهاندازی شده، اما هنوز تا رسیدن به ایدهآل فاصله زیادی دارد، از سویی نساجی با گلزنی معنا پیدا میکند و پارچههایی که از طریق نساجی وارد بازار میشوند، توسط صباغان شکوه خاصی پیدا میکنند.
فعالیت صباغان و گلزنان به این شکل است که محصولات نساجی اعم از پارچه، پرده، پارچه مبل، جوراب، پرچم و … را دربرمیگیرد و صباغان با استفاده از هنر خاصی که دارند زیبایی وصفناپذیری به پارچههای نساجی میبخشند که متأسفانه این هنر به مرور زمان به دست فراموشی سپرده شده است.
با تمام اوصافی که موجب کمرنگتر شده حرفه و صنف صباغی و گلزنی شده، اما هنوز زنان و مردانی هستند که به این حرفه مشغولند، به طوری که در حال حاضر اتحادیه صباغان و گلزنان استان تهران دارای ۴۰۰ عضو است و کارخانجات و کارگاههای تولیدی صباغی در تهران از ۱۵۰ تا ۷۰۰ کارگر دارند که عاشقانه نام این حرفه را همچنان زنده نگه داشتهاند و در این بین بیش از ۳۰۰ رنگرز در شهرستان ری فعالیت میکنند.
نکته مهمتر اینکه برخی از کارخانجات صباغی و گلزنی زنان خانهدار را به کار گرفتهاند و به اشتغالزایی پرداختهاند و این موجب شده این حرفه به خودکفایی اقتصادی برسد و تولید داخلی در این زمینه تقویت شود.
واردات بیش از ۷۰ درصد مواد اولیه صباغان و گلزنان
البته موضوع تأسفآور اینکه مواد اولیه صباغی و گلزنی به ندرت در داخل تولید میشود و بیش از ۷۰ درصد این مواد وارداتی است و از سویی با قیمت سرسامآوری به دست صباغان میرسد و این موضوع کار را برای فعالیت کارگاههای تولیدی بسیار دشوار کرده است، اما برخی تولیدکنندگان عرصه صباغی دستگاههایی تولید کردهاند که برخی از این دستگاهها حتی نمونه مشابه داخلی هم ندارد.
خبرنگار شبکه خبری تهراننیوز در راستای بررسی فعالیت اتحادیه صباغان و گلزنان گفتگویی را با حسن سلیمی رئیس این اتحادیه ترتیب داده است.
سلیمی با بیان اینکه اتحادیه صباغی و گلزنی سال ۱۳۳۳ فعالیت خود را آغاز کرده است، گفت: آقایانی از اصفهان و تبریز به نامهای مجتبایی و دژافی بودند که فعالیت خود را با عنوان صباغان (رنگرزی و تکمیل پارچه) آغاز کردند و پردههایی که در برخی کاخها استفاده شده از سوی مجتبایی و دژافی با رنگ طبیعی نقاشی شده است.
وی اضافه کرد: کار صباغی به شکلی است که آفتاب کوچکترین اثری روی آن ندارد و پایه و اساس صنعت نساجی عملیات رنگرزی و عملیات چاپ پارچه است که در حال حاضر عملیات پارچه به صورت استانی شده است.
رئیس اتحادیه صباغان و گلزنان استان تهران تصریح کرد: از سال ۱۳۵۹ که فعالیت خود را در حوزه صباغی آغاز کردم مسئولیت اتحادیه را پذیرفتم، در حالی که این حرفه را از بین برده بودند و همراه با سایر همکاران این حرفه را در سال ۱۳۵۹ احیا کردیم و پدرم به نام مصطفی سلیمی رئیس هنرستان نساجی رنگرزی بود و تکنولوژی صباغی را به وجود آورد.
سلیمی یادآور شد: سال ۱۳۵۹ برادر برای احیای صنعت صباغی و گلزنی از من کمک خواست و به صورت جدی فعالیت خود را برای احیای صباغی و گلزنی آغاز کردیم و با آغاز جنگ تحمیلی دسترسی ما به نفت و بنزین کمتر شد تا اینکه سر از کمیته امور صنفی درآوردیم و در نهایت استارت احیای صباغی و گلزنی را آنجا زدیم.
وی متذکر شد: در نهایت سال ۱۳۵۹ اتحادیه صباغان و گلزنان را راهاندازی کردیم و تا چند ماه گذشته ۷۰۰ عضو این اتحادیه مشغول به فعالیت بودند که این اتحادیه به صورت استانی درآمد، در حالی که قطب صباغی و گلزنی در شهرستان ری فعالیت داشت و دارد.
چاه ۲۰۰ متری هم پاسخگوی نیاز رنگرزان نیست!
رئیس اتحادیه صباغان و گلزنان استان تهران افزود: عده زیادی از اصناف صباغی و گلزنی که از استان البرز همراه ما بودند جدا شدند و اکنون دارای ۴۰۰ عضو هستیم که هم رنگرزان تکمیل پارچه هستند و هم به صورت چاپ دیجیتال به فعالیت خود ادامه میدهند.
سلیمی درباره اینکه دارای چند کارگاه و کارخانه تولیدی هستید؟ بیان کرد: در استان و شهرستانهای تهران (شهرری) دارای حداقل ۲۰ و حداکثر ۳۰۰ واحد تولیدی رنگرزی هستیم.
وی با بیان اینکه در تأمین مواد اولیه با مشکل مواجه هستیم و بیش از ۷۰ درصد این مواد وارداتی است، مطرح کرد: این موضوع موجب شده تا اشتغال و تولید صباغی و گلزنی دچار تلاطم و ضربه مهلکی به بدنه این صنف وارد شود، در حالی که زنان خانهداری هستند که در این حرفه مشغول به فعالیتند.
رئیس اتحادیه صباغان و گلزنان استان تهران تبیین کرد: در سال ۱۳۶۲ شرکت تعاون صباغان و گلزنان را به وجود آوردیم، در حالی که پیش از آن رنگها از خارج وارد میشد، اما در تعاونی تأسیس شده مواد کمکی مانند صابونها و نرمکنندههای سیلیکونی را تولید کردیم و مواد اولیه مورد نیاز صباغان و گلزنانی را تهیه و وزارت بازرگانی و تعاون در اختیار ما قرار میداد.
سلیمی در ادامه توضیح داد: قیمتهای مواد اولیه زیرنظر وزارتخانههای تعاون و بازرگانی تعیین و در اختیار اعضا قرار میگرفت تا اینکه تعاونیها به تدریج از چشم افتادند.
وی ادامه داد: در حال حاضر مواد اولیه که آرزوی تولیدشان را داشتیم مانند کربنات و اسید استیک به وجود آمدند، اما متأسفانه این مواد اولیه را در اختیار تعاون ما قرار نمیدهند و آینده آب را روشن نمیبینم، چراکه رنگرزان روزانه بیش از ۱۵ تُن کار انجام میدهند و نیازمند آب هستند، در حالی که در بسیاری از شهرها ازجمله تهران با کمبود آب مواجه هستیم.
رئیس اتحادیه صباغان و گلزنان استان تهران خاطرنشان کرد: در کرج بسیاری از واحدهای صباغی و گلزنی تعطیل شدهاند و حتی چاه ۲۰۰ متری هم پاسخگوی نیاز رنگرزان نیست که این معضل بسیار بزرگی است.
سلیمی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان مشکلات بیمهای اعضای صنف صباغی و گلزنی بیان کرد: اعضای این صنف از سالهای گذشته به میزان ۱۰ درصد حق بیمه پرداخت میکردند، اما بیمه تأمین اجتماعی در سالهای اخیر این مبلغ را به ۳۵ درصد افزایش داده است.
وی افزود: برای رفع مشکل بیمهای اعضای صنف صباغان و گلزنان نامههای متعددی به اتاق اصناف و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دادم و در چندین جلسه هم حضور پیدا کردم، اما مسئول برای کاهش حق بیمهای اعضای صنف با ما همکاری نکردند.
اعلام وصول پایگاه خبری